PIBLINJ  FRÅ  RØ

 

Tekst: Kurt Kofoed  2008   ©

 

Dær finjes jo steder hvor græzed e grønt

å hvor nâbona di kanj gå an

hvor fâulana sjynga injhilluh så kønt

å hvor sjøkarra di gå i land

Piblinj frå Rø

e en perla på vor lijla ø

iwen di gnistra – om ænn hon e mijl

så væver å nætter me klassa å stil

som et pust frå en ving

dær får ajle hormoner i sving

hon e en blomst – mænn går aldrig i frø

hon e minj – å frå Rø.

 

Jo Najse hâr pajjer å Hâzle hâr pak

å i Rønna går karra me sjørt

hos voss e’ed anjed ænn lårlønjkad snak

å nâd soppasjaws andra hâr hørt

Piblinj frå Rø

e en perla på vor lijla ø

iwen di gnistra – om ænn hon e mijl

så væver å nætter me klassa å stil

som et pust frå enj ving

dær får ajle hormoner i sving

hon e en blomst – mænn går aldrig i frø

hon e minj – å frå Rø.

 

Når dâna hâr mættad dænj falmada krop

å når brømsinj bler jokkad i bånn

når Peder dæroppa lâr portinj gå op

e dær en som vil holla minj hånn

Piblinj frå Rø

e en perla på vor lijla ø

iwen di gnistra – om ænn hon e mijl

så væver å nætter me klassa å stil

som et pust frå en ving

dær får ajle hormoner i sving

hon e en blomst – mænn går aldrig i frø

hon e minj – å frå Rø